Eksen On Fair 2025

Bu yazıda 13-14 Eylül'de Yapıkredi Bomontiada'da Radyo Eksen'in 25. yılını kutlamak için gerçekleşen festivalde neler vardı, kimleri izledim, kimlere bayıldım kısaca bahsedeceğim.

Eksen On Fair 2025

Festivalin ilk günü -bence en iyi günü- ilk izlediğim grup Mojave oldu. Çoğu konserlerini izlemiş biri olarak izlediğim en iyi Mojave konserinin bu olduğunu söyleyebilirim. Avlu sahnesinde kendilerini izleyenlerin dikkatini çekmeyi buraya bakmanızı istiyoruz demeyi bilen sahne performansları izleyicileri memnun etmiş gibi duruyordu.

Konserler arasında gezinirken merak ettiğim ama yakalayamadığım Kalabalıklar grubunu izleyebilen tanıdıklarımın beğendiğini benim de başka bir konserlerinde izlemeyi beklediğimi not edip devam ediyorum.

Alanda sahneler arasında gezinirken söyleşilere, çizim atölyelerine uğramak da mümkündü. Kişisel olarak en ilgimi çeken konuşma Dave Rowntree'in hiçbir yerde yayımlanmamış blur fotoğraflarını kitaplaştırdığı "No One You Know" İsimli kitabıyla ilgili yaptığı söyleşiydi. Keşke kitap basılmış olsa ve ülkemize de gelse dileklerimi suya atıyorum. Bir diğer öne çıkan konuşma da ''The Rise, Fall & Resurrection of Oasis'' kitabının yazarı John Robb'un kitap hakkında gerçekleştirdiği sohbetti.

Babylon sahnesine de bir bakalım Jools diye bir grup varmış merak ettim diye girdiğim yerden merchlerini koşarak aldığım ve tüm gece ne izledik biz öyle dediğim o konsere gelelim. Jools, garage rock türünün müthiş bir temsiliydi. Konser sırasındaki söylemleri kadın vokalin izleyiciyle kurduğu keskin iletişim, erkek vokalin asla yerinde durmadığı sahnede adım atılmadık yer bırakmamaya yemin ettiği halleriyle gözünüzü bir saniye üzerlerinden ayırmanıza fırsat vermiyordu. Grubun ruhu sanki küçücük sıkışık ve biraz da havasız bir bodrum katında acayip bi' şeyler izliyoruz duygusunu üzerinize fırlatıyordu. O mekânlarda zaman durur tüm öfkeler, üzüntüler, isyanlar yeryüzünde kalır. İşte öyle bir konser deneyimi yaşattılar.

İlk günün headliner'ı Baxter Dury idi. Daha önce bir kez izlediğim bir saatlik performansıyla doyamadığım isme bu kez fazlasıyla doydum. Yine kendine has dansları ve tavırlarıyla herkesi mest etti desem yeridir.

Baxter Dury konserinin üstüne pastanın çileği gibi gelen blur davulcusu Dave Rowntree'nin dj seti belirdi. Açılışı kendi şarkısı ''Girls and Boys'' ile yapan Dave adeta brit 101 gibi bir playlistle setin başındaydı. Miles Kane, fifa şarkıları, The Libertines, Kaiser Chiefs derken bir saniye yerinde durmak istemeyenler için bulunmaz bir geceye imzasını attı diyebiliriz. Sahneden sürekli gülümseyen her şarkıya keyifle eşlik eden tasasız, rahat bir blur üyesi görmek benim gibi müziği fazlaca sevenlere bir hediyeydi.

İkinci ve son günün izleyebildiğim ilk ismi Baba Sad oldu. Birkaç hafta önce Karga'da izlediğim grup yine aynı şekilde çok iyi bir performans sergiledi.

Festivalin ikinci gün headliner'ı Jake Bugg, seneler önce ilk albümüyle çok heyecanlandırmış ama maalesef devamında pek de beklenen ivmeyi kazanamamış bir isim. İlk albümünü sevdiğim için görmek istediğim bir isimdi. Canlı performansının beklentimin altında kaldığını üzülerek gördüm. Bir hatıra gibi dinleyip geceyi ve festivali noktaladım.

İki günün özetinde en temelde iyi ki Radyo Eksen var dediğim bir hisle ayrıldım. Sevdiğimiz şarkıları duyabildiğimiz tek yer olduğu zamandaki kıymeti yıllar geçse de unutulmuyormuş. Nice 25 senelere! (Jools için teşekkürler jjj)

Selin.